عاشورا از ريشه «عشر»،به معناي ده و دهم و تاسوعا از ريشه«تسع»،به معناي نه و نهم است . اين لفظ فقط بر نهمين و دهمين روز محرم گفته شده است.
روز نهم محرم؛ تاسوعاي سال 61 هجري، امام حسين و يارانش در محاصره نيروهاي دشمن قرار گرفتند. در اين روز دشمن آب را به روي اهل بيت امام حسين(ع) وياران او بست. اين روز بر اهل بيت(ع) بسیار سخت گذشت و يکي از روزهاي بسيار مصيبت بار براي خاندان پيامبر بود. امام صادق(ع) در اين باره مي‌فرمايد: «تاسوعا روزي است که حسين(ع) و اصحاب او در کربلا محاصره شدند و سپاه شاميان برضد آنان گرد آمد. ابن زياد و عمر سعد از فراهم آمدن آن همه سوار خوش حال شدند و آن روز، حسين(ع) و يارانش را ناتوان شمردند و يقين کردند ديگر براي او ياوري نخواهد آمد و عراقيان او را پشتيباني نخواهند کرد.»
دهم محرم روز عاشورا در ميان مردم به روز حزن و اندوه مشهور شد. در بین شيعيان حضرت علي(ع) آن روز را به نام عاشوراي حسيني شهرت يافت. امام صادق(ع) فرمود: «عاشورا روزي است که امام حسين(ع) ميان يارانش کشته شد و بر زمين افتاد. ياران او نيز پيرامون او به خاک افتاده و عريان بودند.»
تاسوعا و عاشورا به چه معناست؟
آخرین نظرات