ریحانة الحسین (سلام الله علیها)

پدر, [۰۴.۱۰.۱۷ ۰۶:۱۱]
نخبگان را بشناسیم
00
عدم تصمیم گیری مناسب و اقدام به موقع خواص
سلیمان بن صُرَد بن جون خُزاعی از بزرگان عرب و شیعیان کوفه و صحابی حضرت
محمد)ص(، امام علی)ع(، امام حسن)ع( و امام حسین)ع(. وی در برخی جنگها در رکاب امیرمؤمنان)ع( بود؛ در دوران امام حسن)ع( نیز از بزرگان شیعه کوفه به حساب میآمد اما با صلح امام حسن با معاویه مخالف بود. نخستین نامهنگاریها برای دعوت امام حسین)ع( به کوفه به رهبری او انجام شد، با این حال خود او در نبرد کربال حضور نداشت. مورخان، دلایل مختلفی برای عدم حضور سلیمان در واقعه کربال برشمردهاند. پس از شهادت حسین بن علی)ع(، رهبری قیام توابین را در سال 14ق بر عهده داشت. این قیام به خونخواهی امام حسین)ع( شکل گرفت سلیمان در آن به شهادت رسید.
نام وی در عصر جاهلیت »یسار« بود که پیامبر)ص( نامش را پس از مسلمان شدن به
»سلیمان« تغییر داد. کنیه وی را »ابو مُطَرّف« گفته اند.
شیعه و اهل سنت او را ستودهاند. وی پیرمردی نیک، عابد، فاضل و دارای مکانت و مقام ویژه درمیان قوم خویش بود و قبیله خزاعه از او اطاعت میکرد.
سلیمان بن صرد جزو اولین کسانی بود که در کوفه ساکن شد و در محله خزاعه سکنی گزید.
سلیمان، با خالفت امام علی)ع( به همراه بسیاری از بزرگان شیعه با او بیعت کرد. بنا بر نامهای که از سوی امیرمؤمنان)ع( برای او نوشته شده، وی نماینده امام)ع( در منطقه جبل بوده است.
او در جنگهای امام علی)ع( شرکت کرد و در جنگ صفین در رکاب امام)ع( جنگید و
فرماندهی میمنه سپاه را بر عهده گرفت.
در پی مرگ معاویه و عدم بیعت حسین بن علی)ع( با یزید، شیعیان در منزل سلیمان بن صرد اجتماع کردند و برای بیعت با امام حسین)ع( به وی دو نامه نوشتند. سلیمان در این دیدار گفت: معاویه به هالکت رسیده و حسین به سوی مکه رهسپار گردیده است؛ شما شیعیان او و پیرو پدر او هستید؛ پس او را یاری رسانید و با دشمنانش بجنگید.